Recorda o seu fogar, o seu rueiro

Cada esp'rito é un paxaro prisioneiro
que canta a súa prisión…, e, saüdoso,
recorda o seu fogar, o seu rueiro
e o seu bosque nativo e silencioso.
Cada home é un triste vïaxeiro
da dura e longa ruta pesaroso,
un átomo que inquieto forcexea
por quebrantar súa bárbara cadea.

Muito xeme e soporta…, e cal paciente
e xíbaro camello, que marchando
vai do Sahara ó areal aredente
a súa grave carga soportando,
el vai, e en ruta sofre sede ardente
non sei que vagas cousas recordando:
el vai… soñando cunha fonte pura
que calme súa sede áspera e dura.

Sigue la mirada de Pondal y sube por el sendero hasta el siguiente monolito.

Àudios

QR3. Recorda o seu fogar, o seu rueiro